تغییرات به وجود آمده پیرامون معماری مرکز داده، متخصصان فناوری اطلاعات و سرمایه‌گذاران این حوزه را مجبور خواهد کرد برای ماندن در کورس رقابت، طرز فکرهای قدیمی خود را کنار بگذارند و به‌دنبال راه حل‌های دیگری برای استفاده بهینه از مرکز داده باشند. امروزه همه بخش‌های مرکز داده زیر ذره‌بین قرار گرفته و تلاش برای استفاده حداکثری از منابع، خود بازاری به وجود آورده است. به نظر می‌رسد مراکز داده در سال 2018 به سمت و سوهایی گرایش پیدا کنند که آینده آن‌ها را رقم بزنند. در این مطلب به پنج مورد از آن‌ها اشاره و پیش‌بینی‌های انجام شده را ارائه می‌دهیم.
1- سال 2018 سال مرکز داده لبه‌ای است
نمی‌گو‌ییم که ابر در حال فروپاشی است و edge (لبه) قرار است جانشین آن شود. اما مشخص است که ابر کامل‌تر از گذشته خواهد شد. edge محلی بین ابر و دستگاه‌های تولیدکننده داده است. به‌جای ارسال همه داده‌ها به ابر، برخی از آن‌ها به edge فرستاده می‌شوند و در همان جا پردازش می‌شوند. سرعت در پردازش اطلاعات، امنیت بیشتر به‌دلیل نزدیکی و کاهش بار پردازشی در یک نقطه، تنها بخشی از مزایای استفاده از edge هستند. هدف محاسبات لبه‌ای غیرمتمرکز کردن و گسترش شبکه‌های موبایلی، شبکه‌های مرکز داده و شبکه‌هایی است که در فضای باز قرار دارند.
سانتوش رائو تحلیلگر شرکت تحقیقاتی گارتنر می‌گوید: «سازمان‌هایی که تجارتی دیجیتالی آغاز کرده‌اند، می‌دانند که برای تأمین زیرساخت‌ها بهتر است از فناوری‌های غیرمتمرکز استفاده کنند. به‌دلیل افزایش حجم و شتاب تولید داده‌ها، ارسال تمام اطلاعات به ابر یا مرکز داده برای پردازش، چندان منطقی نیست. در نتیجه سازمان‌ها در تلاش هستند تا قدرت پردازشی را پراکنده و نزدیک به محلی قرار دهند که داده در آنجا تولید می‌شود و این مفهوم همان edge است.»
اگر اکوسیستم لبه‌ای خود را طراحی کردید باید حواستان به کارایی، انعطاف‌پذیری و البته هزینه آن باشد. زیرا edge بخشی کلیدی از تجارت شما است و نیاز به برنامه‌ریزی دقیقی دارد. به جرئت می‌توان گفت که edge ،WAN و SD-WAN میزان گسترش مراکز داده در دنیای دیجیتال را تغییر خواهند داد. در حال حاضر تنها 10 درصد از داده‌های تولید شده سازمان‌ها، خارج از مراکز داده سنتی پردازش می‌شود. پیش‌بینی می‌شود این مقدار در سال 2020 به 50 درصد افزایش یابد.
2- all-flash مشکلات طراحی را کمتر می‌کند
استفاده از دیسک‌های چرخشی به‌مرور زمان کاهش می‌یابد و راه حل‌های all-flash در حال جایگزین شدن هستند. all-flash نوعی ذخیره‌سازی است که همانند فلش مموری قطعات حرکتی ندارد و نسبت به دیسک چرخشی عملکرد بهتری دارد.
گارتنر تخمین زده است تا سال 2021، 50 درصد از مراکز داده از استاندارد جدید SSA (سرنام Serial Storage Architecture) برای محاسبات سنگین و بار کاری بزرگ داده استفاده کنند. کاهش قیمت SSD نیز مقبولیت بیشتری را حاصل می‌کند و استفاده آن‌ها در PC و مراکز داده باعث رشد بازار خواهد شد.
درباره تأثیرات all-flash تحقیقاتی توسط شرکت Forrester صورت گرفته است. این تحقیقات بعد اقتصادی استفاده از all-flash به‌جای دیسک‌های چرخشی را بررسی کرده است. اگر این تغییرات صورت گیرد، نیروی مصرفی و خنک‌سازی برای مشتریان در طول سه سال، صرفه‌جویی 74 هزار دلاری را به همراه دارد. هرچند در ابتدا به نظر می‌رسد هزینه این تغییرات افزایش چشمگیر داشته است، اما مزایای all-flash از جمله افزایش کارایی و سرعت مواردی است که باعث این صرفه‌جویی‌ها در زمان‌های چندساله می‌شود. این سطح از تأثیرات نشان می‌دهد سازمان‌ها باید تعداد رک‌های دیسک چرخشی را کمتر و در طراحی‌های جدید راه حل‌های all-flash را لحاظ کنند.
3- فناوری‌ها به یکدیگر نزدیک می‌شوند
با یکپارچگی و نزدیک شدن فناوری‌ها به یکدیگر، بسیاری از مشکلات مدیریتی از بین می‌رود، منابع به‌صورت کامل استفاده می‌شوند و پیشرفت فناوری‌ها شتاب می‌گیرد. منظور از یکپارچگی این است که فناوری‌ها و نرم‌افزارها کاملاً جدا از یکدیگر طراحی نشوند. ارتباط برقرار کردن بین اجزای مختلف، خود یکی از مشکلات بزرگ فنی و مدیریتی است. اگر از ابتدا این فناوری‌ها با یکدیگر طراحی و ساخته شوند، قطعاً بسیار بهتر از ساخت جداگانه و سپس ترکیب کردن آن‌ها است. یکپارچگی فناوری‌ها سطح جدیدی از خودکارسازی را ایجاد می‌کند که مشتریان خاص خود را دارد.
جنبه مهم دیگر، یکپارچگی با سرویس‌های نسل بعدی مانند کانتینرها است. همچنین یکپارچگی با لایه مجازی‌سازی به شرکت‌ها اجازه می‌دهد اپلیکیشن‌های مجازی و دسکتاپ را راحت‌تر توسعه دهند.
4- آماده‌سازی مرکز داده با ابر ترکیبی
تعداد زیادی از شرکت‌ها تماماً از ابر عمومی استفاده می‌کنند، اما بیشتر آن‌ها بر روی ابر ترکیبی (ترکیب ابر عمومی و خصوصی hybrid) کار می‌کنند. ابر ترکیبی در طراحی مرکز داده، یکپارچگی و غیرمتمرکزسازی، عامل مهمی به شمار می‌رود. برای افزایش سرعت و انعطاف‌پذیری، صرف هزینه کمتر و افزایش کارایی، سازمان‌ها در حال گسترش ابر ترکیبی خود هستند یا حداقل در ابتدای این راه قرار دارند. البته افزایش پیچیدگی در سرویس‌ها از پیامدهای این تغییرات است.
مدل ترکیبی برای همه سازمان‌ها، با هر اندازه‌ای مناسب است و به همین دلیل محبوبیت آن دوچندان شده است. گارتنر اخیراً اعلام کرده است که در 5 سال آینده از مقدار هزینه‌ای که در فناوری اطلاعات سرمایه‌گذاری می‌شود، بیش از 1 ترلیون دلار آن به طور مستقیم یا غیرمستقیم تحت تأثیر ابر قرار دارد. تحقیقات دیگر نیز نشان می‌دهد خدمات ابری خودش را به بازار فناوری اطلاعات تحمیل کرده است. برای مثال پیش‌بینی می‌شود در سال 2020، 90 درصد از سازمان‌ها، مدیریت زیرساختی hybrid را خواهند پذیرفت که اهمیت موضوع را نشان می‌دهد.
5- سرمایه‌گذاری بیشتر بهره‌وری بیشتر را به ارمغان می‌آورد
گسترش مرکز داده لبه‌ای، حذف بخش‌های قدیمی و جایگزینی با all-flash و یکپارچه کردن سیستم‌ها، همه در عملکرد و طراحی مرکز داده شما تأثیر دارند. بدیهی است هرچه بیشتر از آن‌ها استفاده شود، نتایج بهتری حاصل خواهد شد. با اینکه مثلاً استفاده از دیسک‌های all-flash هزینه بیشتری نسبت به دیسک‌های چرخشی دارد، اما اگر به‌صورت بلندمدت به قضیه نگاه کنیم، این سرمایه‌گذاری بازدهی بیشتری خواهد داشت.
نرم‌افزار مدیریت زیرساخت مرکز داده (DCIM) و دیگر ابزارهای مدیریت مرکز داده هم موضوع مهم دیگری است که سرمایه‌گذاری آن اهمیت بالایی دارد. ما شاهد یکپارچگی مدیریت مرکز داده با یادگیری ماشینی، ابر، سیستم‌های مجازی و مانند آن هستیم. هدف نهایی برای مدیریت زیرساخت مرکز داده این است که آن‌ها توانایی خودمدیریتی داشته باشند یا به عبارت دیگر کاملاً خودکار عمل کنند. امید است نرم‌افزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی (مانند نرم‌افزارهای مبتنی بر ابر) بر فناوری اطلاعات نظارت و آن را کنترل کنند و همچنین مدیریت زیرساخت‌ها را راحت‌تر کنند. خنک‌سازی، انرژی، محاسبات، بار کاری، ذخیره‌سازی و شبکه‌سازی باید به‌صورت پویا و انعطاف‌پذیر باشد تا بیشترین کارایی، حداکثر تولید و بالاترین دسترس‌پذیری کسب شود. با در نظر گرفتن اهداف تعیین شده، مدیریت مراکز داده پیچیدگی بالایی دارد و انجام آن توسط انسان کار دشواری است. بخش‌های مختلف تنظیمات مختلفی دارند و با در نظر گرفتن تمام حالت‌های ممکن، بررسی آن‌ها به‌وسیله انسان امکان‌پذیر نیست یا حداقل بسیار دشوار است.
سازمان‌ها در تلاش هستند تا قدرت پردازشی را پراکنده و نزدیک به محلی قرار دهند که داده در آنجا تولید می‌شود و این مفهوم همان edge است
مورد سوم روش‌های جدید خنک‌سازی و تأمین انرژی است. هزینه انرژی در هر سال حداقل 10 درصد افزایش می‌یابد. خنک‌سازی بر اساس مایعات به‌جای خنک‌سازی با هوا مورد جالبی است که متقاضیان آن بیشتر و بیشتر می‌شود. انتظار داریم بازار این نوع خنک‌سازی رشد بهینه مرکب 16 درصدی داشته باشد. در حال حاضر در ساخت چندین سرور و مرکز داده، خنک‌سازی مایعی به‌صورت پیش‌فرض در نظر گرفته شده است. درنهایت به شبکه‌های میکرو (microgrid) می‌رسیم. بر اساس پیش‌بینی GTM Research در شش سال آینده 12.5 میلیارد دلار برای شبکه‌های میکرو سرمایه‌گذاری خواهد شد. رشد برخی فناوری‌های دیگر به پیشرفت این شبکه‌ها کمک می‌کند، برای مثال فناوری‌های اعلام خطر در مواقع اضطراری و اینترنت اشیا از جمله آن‌ها هستند.
اطمینان از رشد مرکز داده
اطمینان مشتریان به مرکز داده بیشتر از پیش است. تقاضا برای مرکز داده هم در سال 2016 و هم در سال 2017 نرخ صعودی داشته است. همچنین، صنعت مربوط به بخش‌های مختلف مراکز داده (صرف نظر از جزئیات اقتصادی) بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. گرایش به ابر، edge و ابر ترکیبی که در بالا ذکر شد، اعتماد به سرمایه‌گذاری در مرکز داده را ممکن می‌سازد. به این گرایش‌ها در سال 2018 توجه کنید و بدانید که آن‌ها چگونه تجارت شما را شکل می‌دهند.
