در محیط های شبکه سنتی، کارکنان بابت از دست دادن بهره وری از بسیاری جهات رنج می برند ، از جمله خرابی در هنگام تعویض سیستم PC، ارتقا و بروزرسانی، و یا زمانی که آنها دور از شبکه اصلی هستند. مجازی سازی برنامه و دسکتاپ ، برنامه ها را در مرکز داده متمرکز می کند، نه در خود سیستم ها. این تکنولوژی به شما این اجازه را می دهد تا به ارائه برنامه ها و محیط کاربری بر اساس تقاضای کاربران، به هر دستگاه و در هر کجا بپردازید.
متأسفانه، سازمان ها کمتر برای رسیدن به این سطح از تکنولوژی تلاش می کنند. چرا یک سازمان در این زمینه موفق نمی شود در حالیکه سازمان دیگری تلاش خود را می کند؟
در کتاب Citrix VDI خواهیم آموخت که اگر عوامل بین موفقیت و شکست بین مجازی سازی دسکتاپ و دیگر پروژه های مرتبط با فناوری را مقایسه کنیم، می بینیم که تفاوت کمی وجود دارد:
- عدم توجیه
مجازی سازی سیستم ها به سادگی یک راه جدید برای ارائه دسکتاپ کاربران است. یک توجیه اقتصادی به تیم پروژه کمک می کند تا توجیه مناسبی داشته باشند.
- روش مناسب
بسیاری از افرادی که تلاش می کنند راه حل مجازی سازی VDI را پیاده سازی کنند این کار را بدون درک کامل و یا اجرای پیش شرط های مناسب انجام می دهند. یک روش ساختار یافته میتواند مسیر پروژه را هموار کند.
- کمبود تجربه
برای بسیاری که در یک پروژه مجازی سازی دسکتاپ قرار می گیرند، کمبود تجربه وجود دارد که باعث عدم اطمینان در طراحی می شود.
