آیا تاکنون به این فکر کرده اید که نرم افزارهای مانیتورینگ، اطلاعات مربوط به کلاینت ها را چگونه دریافت کرده و برای شما مانیتور می کنند؟تمامی نرم افزارهایی (مانند نرم افزارهای مانیتورینگ و آنتی ویروس ها) که قرار است اطلاعات را از یک کلاینت دریافت و پردازش کنند، نیاز دارند که از طریقی این اطلاعات را دریافت نمایند. Simple Network Management Protocol یا همان SNMP پروتکل مشهور و پرکاربرد برای این کار و مدیریت شبکه است. از SNMP برای جمع آوری اطلاعات مربوط به کانفیگ ها و تجهیزات شبکه مانند سرورها، پرینترها، سوییچ ها و روترها، بر اساس یک IP، استفاده می شود.آموزش راه اندازی SNMP Version 2 با ما همراه باشید.
اگر بخاطر داشته باشید، شبکه به چندین لایه تقسیم می شود. SNMP در واقع یک پروتکل لایه Application است که برای تبادل اطلاعات مدیریتی بین تجهیزات شبکه استفاده می شود. این پروتکل بخشی از همان پروتکل TCP/IP می باشد. SNMP یکی از پروتکل های بسیار ارزشمند و پرکاربرد برای مدیریت و مانیتور عناصر و تجهیزات شبکه های LAN به کار می رود.
بطور کلی نحوه کار SNMP بدین شکل است که یک agent (ویژگیست که روی کلاینت ها نصب و فعال شده تا اطلاعات کلاینت را جمع آوری کرده و به سرور بفرستد) اطلاعات کلاینت ها را به SNMP Manger (همان سروری که قرار است اطلاعات کلاینت ها را از agent دریافت کرده و به نرم افزار مانیتورینگ تحویل بدهد) ارسال کرده و مانیتور می کند.
پروتکلی که بین SNMP Manager و SNMP Agent رد و بدل می شود SNMP می باشد که 3 جز دارد:
SNMP Manager-1: سروری است که می خواهیم روی آن مانیتورینگ را انجام دهیم برای کنترل و مدیریت دستگاهی است که SNMP Agent روی آن فعال شده است.
2- SNMP Agent یا (NMS (network management system می شود هر دیوایسی که مانیتورش می کنیم (همان روتر، سوییچ، فایروال …)
3- MIB – management Information Base: این یک دیتابیس مشترک بین SNMP Manager و SNMP Agent است که ساختار درختی دارد. اطلاعاتی که NMS از Agent درخواست می کند یا می گیرد (SET,GET) را MIB می گویند. MIB ها هر کدام یک OID دارند. (Object Identifier)
SNMP سه ورژن دارد:
معمول ترین آن ورژن 2 و بهترین آن ورژن 3 می باشد.
برای ارتباط بین NMS و SNMPAgent سه روش وجود دارد:
- Read only یعنی NMS فقط می تواند اطلاعات را دریافت و مشاهده کند.
- Read Write که در این حالت هم set و هم get دارد.
- Trap این روش جدیدا اضافه شده و agent می تواند بدون آن که چیزی get کند برای manager دیتا بفرستد.
راه اندازی SNMP version 2
ابتدا به اینترفیس ها آی پی می دهیم در این سناریو IP روتر 192.168.40.2 و IP Cloud را 192.168.40.1 داده ایم.
R1(config)#snmp-server community CCNP rw 10
Community CCNP یعنی پسوردی که زده ایم CCNP می باشد.
Rw روش ارتباط را تعیین می کند.
10 هم شماره access list می باشد. معمولا یک access list می نویسیم و IP ای که مجاز است دیتا بگیرد یا set کند را معرفی می کنیم:
R1(config)#access-list 10 permit 192.168.40.1
حالا SNMP Server را به آن معرفی می کنیم.
R1(config)#snmp-server host· ۱۹۲٫۱۶۸٫۴۰٫۱ version 2c CCNP
حالا نرم افزار SNMP MIB Browser را باز میکنیم IP روتر و پسوردی که تعیین کردیم را می زنیم.
حالا همان ساختار درختی آن را می توانید مشاهده کنید. مثلا اگر OID 1.3.6.1.2.1.1.3 را نگاه کنید می توانید sysUpTime را مشاهده کنید.
روی آن راست کلیک و get را بزنید.
SNMP View
با SNMP View می توانیم در ساختار درختی محدودیت ایجاد کنیم که هر کاربر چه چیزهایی را ببیند.
R1(config)#snmp-server view TEST system included
در اینجا سیستم را تعیین کردیم یعنی فقط سیستمی ها را بتواند ببیند.
R1(config)#snmp-server community CCNP view TEST rw
حالا اگر بخواهد اینترفیسی را ببیند با خطای **unsupported OID** مواجه می شود.
STG
حالا نرم افزار STG را باز می کنیم مانند تصویر از منو view و setting را می زنیم.
در قسمت target address آی پی روتر را می دهیم.
Community اش را CCNP که تعریف کرده بودیم می زنیم.
دوباره از قسمت منو view ، start را می زنیم سپس در GNS آی پی loopback را ping می کنیم.
R1(config)#do ping 192.168.40.1 repeat 5000
نرم افزار mib browser
نرم افزار را باز می کنیم و باز آی پی روتر و پسورد CCNP را می دهیم.
Download table را می زنیم و می بینیم که index همه اینترفیس ها را نشان می دهد.
در انتها با wireshark روی اینترفیسی روتر capture می کنیم. همان گونه که در تصویر پیداست هم پسورد و هم آی پی ای که در access list زده بودیم را کامل نشان می دهد. به همین دلیل است که توصیه می شود از version 3 استفاده شود.
