اکثر دستگاههای داخل یک شبکه توسط کابل شبکه اترنت به یکدیگر متصل می شوند. البته بسیاری از این کابل ها در اندازه و طول های مشخصی ساخته می شوند که معمولا بیشتر از 122 سانتی متر نمی باشد. این محدودیت متراژ برای دستگاههایی مانند Switch ها، Router ها، Server ها و NAS ها که قابل حمل نیستند و توسط کابل به شبکه متصل می شوند، مشکل ساز است! البته شما قطعا قادر خواهید بود که کابل های اترنت بلندتری را تهیه کنید و این راه بهترین گزینه برای راه اندازی یک شبکه کوچک خانگی است که فقط شامل چند دستگاه میشود. اما اگر قرار باشد که شبکه بزرگ تر یا حتی چندین شبکه را به عنوان یک مشاور شبکه راه اندازی کنید، چه خواهید کرد؟! چه می کنید اگر کابلی را لازم داشته باشید و نتوانید آنرا به صورت آماده پیدا کنید؟!! جواب بسیار ساده است: خودتان کابل را درست کنید. کابل اترنت (که به آن RJ-45، پچ (patch) و کابل شبکه نیز گفته می شود) را می توانید به راحتی با کمی دقت، تمرین و داشتن ابزار های مناسب، درست کنید.
حتی اگر نیاز به ساختن کابل های معمولی تر هم داشته باشید اگر خودتان کابل شبکه را بسازید، نسبت به سرمایه گذاری و پول اولیه ای که صرف کرده اید باز هم توجیج اقتصادی خواهید داشت. پس مطمئن باشید با صرف کمی وقت بیشتر می توانید کابل شبکه را خودتان بسازید و در عین حال سرمایه خود را نیز پس انداز کرده اید. پس با ما تا آخر این پست همراه باشید!
قدم اول: ابتدا مشخص کنید چه نوع کابل شبکه ای را نیاز دارید. دستگاههای جدید تولید شده در شبکه، آداپتورها، Router ها، Switchها و NASها همگی توسط کابلی به نام Straight قابل اتصال به یکدیگرهستند اما در برخی موارد برای اتصال دستگاهای قدیمی تر نیاز به نوع دیگری از کابل شبکه دارید که به کابل Crossover معروف است و برای اتصال دو Switch به یکدیگر، دو Hub به یکدیگر و یا دو لپ تاپ به یکدیگر مورد استفاده قرار میگیرد. دستگاه هایی که عمری بیشتر از 3 تا 4 سال دارند نیز به این نوع کابل شبکه نیاز دارند. برای این دستگاه ها به بخش مستندات آن بروید تا مطمئن شوید به کابل Crossover نیاز دارید یا خیر.
قدم دوم: ابزار مناسب و صحیح را انتخاب کنید. شما به یک قرقره کابل cat 5 (البته در حال حاضر کابل cat5e استاندارد است.) و یا cat6 ( اگر شبکه اترنت شما گیگا بیت باشد) نیاز دارید. کابل های Cat5 و Cat6 دارای دو نوع روکش PVC و پلنوم می باشند. کابل های PVC ارزان تر هستند اما در صورتیکه مشتعل شوند از خود گازهای سمی آزاد می کنند که به همین دلیل استفاده از آنها در بسیاری از ساختمان ها ممنوع می باشد. از طرفی دیگر پلنوم این گازهای سمی را تولید نمی کند! اگر شما ممنوعیت در استفاده از نوع کابل ندارید از نوع PVC استفاده کنید چون هم ارزان تر است هم کار کردن با آن راحت تر است و همینطور سیم های به کاربرده شده در این نوع به نرمی نوع پلنوم نیست! در مرحله بعد شما به یک کانکتور از نوع RJ-45 نیاز دارید که به ابتدا وانتهای کابل شبکه متصل میشود. به یک عدد سیم چین (یا یک قیچی بسیار تیز) و یک عدد دستگاه پانچ نیز نیاز دارید.
قدم سوم: سیم را قطع کنید و روکش آن را به میزان لازم بردارید. 4 جفت سیم به هم تابیده شده خواهید دید. مواظب باشید به سیم ها آسیب نرسانید. این موضوع بعدا باعث بروز مشکلات در اتصالات شبکه میشود. این کار را برای هر دو سر کابل شبکه انجام دهید.
قدم چهارم: جفت های به هم تابیده شده را از هم باز کرده و بسته به نیاز خود به صورت Crossover و یا Straight مرتب کنید. کابل را در دست چپ خود قرار داده و از چپ به راست به این صورت سیم ها را مرتب کنید:
برای کابل Straight در هر دو سر سیم رنگ ها را به این ترتیب قرار دهید: سفید نارنجی ، نارنجی ، سفید سبز ، آبی، سفید آبی، سبز، سفید قهوه ای ، قهوه ای
برای کابل Crossover در یک سر سیم رنگ ها را به این ترتیب قرار دهید: سفید سبز، سبز، سفید نارنجی ، آبی، سفید آبی، نارنجی، سفید قهوه ای ، قهوه ای و برای سر دیگر کابل همان ترتیبی که برای کابل Straight داشتیم را انجام دهید.
قدم پنجم: در این مرحله می خواهیم کانکتور را به سیم وصل کنیم. همچنان کابل را در دست چپ خود نگه داشته و با دست راست خود تا آنجایی که می توانید کابل ها را بکشید تا صاف و یک دست شوند(مراقب باشید ترتیبشان را بهم نریزد) و سیم ها را با استفاده از انگشت شصت، انگشت اشاره و انگشت وسط تا حد امکان نزدیک به هم ثابت نگه دارید. این کار باعث می شود که راحتر داخل کانکتور RJ-45 قرار گیرد. سیم ها را جوری در دست خود نگه دارید که به اندازه 4 اینچ از آنها باقی بماند. حال باید مرحله بعد را انجام دهید یعنی قرار دادن سیم ها داخل RJ-45. این کار حساس ترین قسمت است و شاید به کمی تمرین نیاز داشته باشد. سیم ها را به آرامی داخل RJ-45 برده تا به انتهای آن برسد. تنها لازم است که سیم ها صاف باشند و یک اتصال کوچک با انتهای کانکتور (قسمت فلزی طلایی رنگ) داشته باشند. از فشردن سیم ها خوداری کنید.
قدم ششم: حال که از قرار گیری سیم ها در جای درست خود مطمئن شدید، دستگاه پانچ را بردارید و کانکتور را به وسیله آن پانچ کنید.
قدم هفتم: کابل را امتحان کنید. برای این کار شما میتوانید از یکی ازدستگاه های داخل شبکه که چراغ هایی (LED) برای تشخیص دادن وصل یا قطع بودن کابل شبکه دارد، استفاده کنید. اگر با اتصال کابلتان به دستگاه، آن چراغ ها روشن شدند این نشان میدهد که کابل شما به درستی کار میکند. تبریک می گوییم شما موفق شدید.
ویدیو آموزشی ساخت کابل شبکه:
[aparat id=”SdoG2″]
